Malayalam Text Lost Love Msgs
ആദ്യമായ്,!!
നിന്റെ ചുണ്ടിലെ പ്രണയം
ഞാനൊപ്പിയെടുത്തപ്പോൾ,
ആ കണ്ണുകളുടെ പിടച്ചിൽ
മനസ്സിലെന്തോ കോറിയിട്ടു.
മങ്ങിയ,അവ്യക്തമായ എന്തോ...
പിന്നീടൊരിക്കലും
എന്റെ ചുംബനങ്ങളിൽ
നീ പ്രതിഷേധത്തിന്റെ
മിഴികളുയർത്തിയില്ല.
പക്ഷെ,
കീഴടങ്ങലിന്റെ ആവർത്തനങ്ങൾ
തീർക്കുന്ന നിസ്സഹായമായ കരച്ചിൽ
എനിക്കു കേൾക്കമായിരുന്നു.
ആഴത്തിൽ മുറിവുകൾ തീർക്കുന്ന ഒന്ന്.!!!
*
ഒന്നിനും കാത്തു നില്‍ക്കാതെ കാലം കടന്നു പോകുന്നു
ജീവിതത്തിന്‍റെ താളുകള്‍ മറിയുന്നു
അതില്‍ ഒരു പൂ പോലെ വിരിയുന്നു നിന്‍
ഓര്‍മ്മകള്‍
*
നീ പെയ്തു പിന്‍ വാങ്ങിയത്
എന്റെ ഹൃദയത്തിലാണ്,
വര്‍ഷകാല സന്ധ്യകളില്‍ അല്ല .
നീ തന്ന ഗന്ധം എന്റെ ആത്മാവില്‍ ആണ്,
വാസന്തരേണുക്കളില്‍ അല്ല.
നീ വീണടിഞ്ഞത് എന്റെ മൌനത്തില്‍ ആണ്,
മണ്ണിന്‍റെ ആഴങ്ങളില്‍ അല്ല.
നീ പ്രണയിച്ചത് നിന്റെ പുലര്‍കാല സ്വപ്നങ്ങളെയാണ്,
എന്റെ ഏകാന്തവീഥികളെ അല്ല.
നിനക്കും എനിക്കുമിടയില്‍
സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ കൈകള്‍ കോര്‍ക്കുമ്പോള്‍
നീ ഓര്‍ക്കുക..,
തുടരാതെ ഒഴിഞ്ഞു പോയ മൂക ഗദ്ഗദങ്ങളെ.
*
എന്റെ സ്വോപ്നങ്ങളില്‍ നീ ഉണ്ടായിരുന്നു
എന്റെ മൌനത്തിലും നീ ഉണ്ടായിരുന്നു
ഒരു നാള്‍ നഷ്ട്ടപെടലിന്‍റെ വേദനയിലും നീ ഉണ്ടായിരുന്നു
എങ്കിലും നിന്നോടുള്ള ബാക്കി വെച്ച് ഞാന് ദൂരേക്ക് വിടപറഞ്ഞു പോകുമ്പോള്‍
നിനക്ക് ഞാന് എന്ത് ബാക്കി വെക്കണം ? ഒന്നുമില്ല പകരം തരാന്‍ പ്രണയത്തിന്റെ ഈ നിമിഷങ്ങലല്ലാതെ .....
*
നിന്റെ ലോകം വിശാലമാണ്
അതില്‍ ഒരു പുല്‍കൊടി മാത്രമാണ് ഞാന്
എന്നാല്‍ എന്റെ കൊച്ചു ലോകത്തില്‍ നീ മാത്രമാണ് എല്ലാം
*
നിന്നെ ഓര്‍ത്തു കരയുന്ന എന്റെ കണ്ണുനീര്‍ നീ കണ്ടില്ല
നിന്നെ ഓര്‍ത്തു തകരുന്ന എന്റെ ഹൃദയ വേദനയും നീ കേട്ടില്ല
കാത്തിരുന്നിട്ടു നീ കനിഞ്ഞതുമില്ല
ഇനിയും ഒരു നിമിഷത്തിനായി കാത്തു നില്‍ക്കാതെ
നീ എന്നെ സ്നേഹിക്കാത്ത ഈ ലോകത്ത് നിന്നും ഞാന് പോകുന്നു എന്നേക്കുമായ്
*
എത്ര നാള്‍ നിനക്കായ് ഞാന് കാത്തിരിക്കണം ?
എത്ര വേള നിനക്കായ് ഞാന് വേദനിക്കണം ?
ഒരു പെരുമഴക്കാലം പോലെ മനം നിറയെ സ്നേഹം ഞാന് നല്‍കിയില്ലേ ?
എന്നിട്ടും എന്തെ നീ എന്നെ മറന്നു...?
*
മറക്കാന്‍ കഴിയാതെ മനസിന്‍റെ താളുകളില്‍
എന്നോ ഞാന് ഒളിപ്പിച്ചു വെച്ചിരുന്നു നിന്റെ മുഖം
ആരും കാണാതെ ,ആരോടും പറയാതെ ഞാന് നിന്നെ സ്നേഹിച്ചു
വീണുടയുന്ന മഴതുള്ളി പോലെ എന്നെ തനിച്ചാക്കി എന്നോ നീ ആര്‍ക്കോ
സ്വോന്തമായെക്കാം..എങ്കിലും ഇന്നും ഞാന് നിന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നു
ഒരിക്കല്‍ എന്റെ സ്നേഹം നീ തിരിച്ചരിയുമേന്ന്‍ പ്രതിക്ഷയോടെ
*
ഇനിയൊരു ജന്മമുണ്ടെങ്കില്‍ ഞാന് നിന്റെ ഹൃദയമായ്
പിറക്കാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നു ...
കാരണം
അതിന്റെ തുടിപ്പുകള്‍ എന്നും നിനക്ക് വേണ്ടി ആയിരിക്കുമല്ലോ ......
*
നീ സ്നേഹിച്ച എല്ലാം
ഞാനും സ്നേഹിച്ചു ..."
"നീ വെറുത്ത എല്ലാം
ഞാനും വെറുത്തു ..."
എന്നെ പോലും ....
*
നിനക്ക് വേണ്ടി എന്തും നഷ്ട്ടപെടുതുവാന്‍
ഞാന് തയ്യാറാണ്
പക്ഷെ
എന്തിനെങ്കിലും വേണ്ടി
നിന്നെ നഷ്ട്ടപെടുതുവാന്‍ ഞാന് ഒരുക്കമല്ല
*
മരിക്കാത്ത മനസും ,മറകാത്ത ഓര്‍മകളുമായി ഞാന് കാത്തിരിക്കും ഇഷ്ടപെടനമെന്നു നിര്‍ബന്ധമില്ല മറകരുതെന്നു പിടിവശിയുമില എങ്കിലും വെറുക്കരുത്
*
ഏതൊ ഒരു മഞ്ഞു കാലത്തില്‍ ആര്‍ദ്രമായി മനസിലേക്ക് വീണ
മഞ്ഞു തുള്ളിപോല്‍ നീ എന്‍ മനസ്സില്‍ കടന്നു
മറക്കാന്‍ ശ്രെമിച്ചിട്ടും മായാത്ത നിന്‍ ഓര്മകളെ സ്നേഹിക്കാനും എനിക്കാവില്ല
വെറുക്കാനും ആവില്ല
ഒന്ന് മാത്രം അറിയാം
നിന്‍ ഓര്‍മ്മകള്‍ എന്നില്‍ നിന്നും മായുന്ന നിമിഷം
മരണം എന്നെ പുല്കുമെന്നു ...
*
നീയെന്നെ എല്ലാം പഠിപ്പിച്ചു
കരയുവാനും ചിരിക്കുവാനും
അങ്ങനെ എല്ലാം ...
പക്ഷെ ഒന്ന് മാത്രം പഠിപ്പിച്ചില്ല
എങ്ങനെ നിന്നെ മറക്കണം.....
*
എന്തിനു നീ സ്നേഹിക്കുന്നു ആ പെണ്‍കിടാവിനെ
എന്തിനു പ്രണയം ചൊരിയുന്നു അവള്‍ക്കായ്
എന്തൊക്കെ നീ ചെയ്താലും ഒടുവില്‍ നിന്റെ
ഹൃദയം തകര്‍ക്കുമാവള്‍
ഓര്‍മ്മകള്‍ നല്‍കി പിരിയുമവള്‍
*
പുഞ്ചിരി കൊണ്ട് തുടങ്ങി
മനസുകൊണ്ട് സ്നേഹിച്ച്
കണ്ണീരോടെ പിരിയേണ്ടി വരുമോ എന്നറിയില്ല
എന്നാലും സ്നേഹിച്ചുപോയ്‌ നിന്നെ ഒരുപാട്
*
ഒരുനാള്‍ എന്റെ ഹൃദയത്തിന്‍റെ ചുവപ്പ് നീ
തിരിച്ചറിയും അന്ന് എന്റെ രെക്തം കൊണ്ട് മേഗങ്ങള്‍
ചുവക്കും
എന്റെ നിശ്വാസത്തിന്‍റെ കാറ്റില്‍ ചുവന്ന മഴയായി അത് പെയ്തു വീഴും
അന്ന് ഭൂമിയിലെ ചുവന്നു പോകും ...
അപ്പോള്‍ ഒരു പക്ഷെ ഞാന് ഈ ഭൂമിയില്‍ ഉണ്ടായിരിക്കില്ല
*
ഞാന് നിന്നെ എത്രമാത്രം സ്നേഹിക്കുന്നുവെന്ന് നീ
ഒരിക്കലും അറിയാതിരിക്കട്ടെ
അത് നിന്നെ വേദനിപ്പിക്കും
കാരണം അത്രത്തോളം നിനക്കെന്നെ സ്നേഹിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞെന്നു
വരില്ല.....
*
ആദ്യയക്ഷരം കുറിയ്ക്കുവാനുള്ളയാത്ര...
ആദ്യമഴയുടെ താളം നില്‍ക്കുന്നത്‌ കാത്ത്‌...
ആദ്യകുടയുമായി വഴിമുറിച്ചുകടക്കാന്‍...
അവധിക്കാലത്ത്‌ മാമ്പഴചുവട്ടില്‍ കളിത്തോഴിയുമായി,
കള്ളകാറ്റില്‍ മാമ്പഴം പൊഴിയുന്നത്‌ കാത്ത്‌...
കൈവിട്ട പട്ടം അതിരുകളില്ലാതെ,
മാനത്ത്‌ ഒഴുകിതാഴത്ത്‌ എത്തുന്നത് കാത്ത്‌...
യ്യൌവ്വനത്തിന്റെ പ്രേമസ്വപ്നങ്ങളില്‍...
വിടപറഞ്ഞ കാമുകിയെ കാത്ത്‌...
തോല്‍വിയും ജയവുമായി പഠനം കഴിഞ്ഞ്‌...
നാടും നഗരവും കടലും കടന്ന്‌ ജോലികാത്ത്‌...
ഒരുഅവധിയുടെ അവസാനം താലിചാര്‍ത്തി...
പ്രിയസഖി ഓര്‍മ്മയില്‍ നിറയാതെ വിടപിരിഞ്ഞ്‌...
വിരഹനൊമ്പരങ്ങളില്‍ തളര്‍ന്ന്‌...
അടുത്ത അവധിയുടെ നാളെയെണ്ണികാത്ത്‌...
കുഞ്ഞിന്റെ തിരനോട്ടം പിച്ചവെക്കാന്‍ തൂടങ്ങി...
ആദ്യകൊഞ്ചലിന്റെ നുറുങ്ങൂകള്‍ കാണാതെ...
ഓര്‍മ്മയില്‍, വിധിയുടെ തടവറയില്‍...
ജീവിതവ്യഥയുടെ യാഥാര്‍തഥ്യം കാത്ത്‌...
കാലത്തിന്റെ വിജയപരാജയവുമായി,
നഷ്ടമായ യുവത്വവുമായി കേരമണ്ണിലെത്തി.
മാറിവരുന്ന അസുഖങ്ങളുടെ വിങ്ങലില്‍...
സഖിയുടെ സാന്ത്വനത്തില്‍ എല്ലാം മാറുമെന്ന്‌ കാത്ത്‌...
വാര്‍ദധക്യം ഭാരമായി
മക്കള്‍ ഉപേക്ഷിക്കപ്പെട്ട്‌...
വീണ്ടും മക്കള്‍ തേടിവരുമെന്ന്‌ കാത്ത്‌...
ഏല്ലാം നക്ഷ്ടമായ സമരപാതയില്‍...
സത്യമാം മരണവും കാത്ത്‌...!
*
ഒരു കണ്ണുനീര്‍ത്തുള്ളിയുടെ
തുമ്പത്തിരുന്നു ഏങ്ങി കര-
യുന്ന,എന്റെ പ്രണയത്തെ ,
കണ്ടെന്നും ,കണ്ടില്ലെന്നും
നടിച്ചെനിക്കിനി എത്ര നാള്‍,
ഈ വിധം ........
അതും ,
എന്റെ പ്രാണന്‍റെ -
നിഴല്‍ പോലുമെന്നില്‍ നിന്നും
കാതങ്ങള്‍ അകറ്റിയ ഈ -
വെറും മണ്ണില്‍ ............
*
പ്രണയം പൂക്കുന്ന മരചുവട്ടില്‍ നിന്നെ ആദ്യം ക്ണ്ടു
നീ കാത്തു നിന്ന കാമുകനെയോര്‍ത്ത് ഞാന് അസൂയപ്പെട്ടു
വസന്തവും ശിശിരവും കടന്നു പോയി
നീ അപ്പോഴും അവിടെ നിന്നു
ഒരിക്കല്പോലും നീ
ആരെയാണ് തേടുന്നതെന്ന് ഞാന് അന്വോഷിച്ചില്ല
പ്രണയത്തിന്റെ അര്‍ഥ തലങ്ങള്‍ തേടി ഞാന് തുടരുന്നു
നിന്റെ കാത്തിരിപ്പുകള്‍
ഞാനില്ല
നിന്റെ ഓര്‍മ്മകള്‍ക്കും എന്റെ ഓര്‍മ്മകള്‍ക്കും
ഇടയില്‍ നീ തേടിയത് എന്നെ തന്നെയായിരുന്നോ..
*
ഏകാന്തമായ രാത്രികളില്‍
വേര്‍പാടിന്‍റെ വേദന മനസ്സില്‍ നിറച്ച്
തനിയെ കിടക്കുമ്പോള്‍.........!!!
നൊമ്പരപ്പെടുത്തുന്ന ഓര്‍മ്മകള്‍
മിഴികളെ ഈറനണിയിക്കുമ്പോള്‍.......!!!
തുറന്നിട്ട ജാലക വാതിലിനുമപ്പുറത്തെ
ഇരുട്ടിലേക്ക് മിഴികള്‍ എന്തിനോ വേണ്ടി
തിരഞ്ഞു കൊണ്ടേയിരിക്കും.........!!!
മിഴികള്‍ക്കു മുന്നില്‍ തെളിയാതെ
ഒരു മ്രുദു സംഗീതമുതിര്‍ത്തു കൊണ്ട്
ജാലകവാതിലിനിടയിലൂടെ നേര്‍ത്ത
തെന്നലിനോടൊപ്പം കടന്നു വന്നു നീ..
എന്റെ മുഖത്ത് നനവു പടര്‍ത്തുമ്പോള്‍...!!
എരിഞ്ഞു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ചിന്തകള്‍ക്കു മീതെ
പെയ്തു വീഴുന്ന നിന്റെ തുള്ളികള്‍
ഉഷ്ണം നിറഞ്ഞ എന്റെ ചിന്തകളില്‍
തേന്‍‍തുള്ളികളായ് നിറയുമ്പോള്‍ .....!!
നിന്നോടലിഞ്ഞു ചേരാന്‍ ഞാനും
വെറുതെ മോഹിക്കുമായിരുന്നു........!!
കാരണം.......!!!
രാത്രിമഴകള്‍ എന്നും എന്റെ മിഴികള്‍ക്കും,
മനസിനും നനവ് പകര്‍ന്നിട്ടെയുള്ളൂ.........
*
ഞാന് ഒരു കുട്ടിയെ സ്നേഹിച്ചു
.......ഞാന് അത് അവളോട് തുറന്നു പറഞ്ഞു .
അവകള്‍ പറഞ്ഞു ഞാനും ഇതു
പറയാന്‍ ഇരിക്കുവായിരുന്നു എന്ന് ....
അപ്പൊ ഞാന് അവളോട് ചോദിച്ചു
നിനക്ക് എന്നോട് എത്ര ഇഷ്ടം ഉണ്ട് എന്ന് ...
അപ്പൊ സമയം കൂരാ
കൂരിട്ടു മാനത് നക്ഷത്രങ്ങള്‍ മിന്നി തിളങ്ങി നില്‍ക്കുന്നു ....
അവളുടെ
വിരല്‍ മാനത്തേക്ക് ചൂണ്ടി അവള്‍ പറഞ്ഞു ദേ നോക്ക് ..മാനതക്ക് ..
ആ
കാണുന്ന നക്ഷത്രങ്ങള്‍ എത്ര അത്രയും ഞാന് നിന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നു എന്ന്
...
എന്ടെ മനസ്സു വിങ്ങി പൊട്ടി ....ഞാന് മനസ്സു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു ..
.റബ്ബേ
ഇവള്‍ എന്ടെ സോണ്ടം ആകാനെ എന്ന് ......പിന്നെ അവള്‍ എന്നോട് ..
ഡാ മുത്തെ
നീ എന്നെ എത്ര സ്നേഹിക്കുന്നു എന്ന് .....ആ പൈയിത് കൊണ്ടിരിക്കുന്ന മഴ
...
എന്ടെ വിരലുകള്‍ ഞാന് ചൂണ്ടി കാണിച്ചു ...നോക്ക് മഴ തുള്ളികള്‍
എത്രയുണ്ട് എന്ന് ..
അത്രയും ഞാന് നിന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നു എന്ന്
അവളുടെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞു ...കൂടെ ..
എന്ടെ മനസ്സും .....ഇതാണ് സ്നേഹം
*
നീയില്ലാത്ത യാത്രയിലും
നിന്നിലേക്കുള്ള യാത്രയിലും
ഞാന് ഏകനായിരുന്നു
പോകുന്നിടത്തെല്ലാം നിന്റെ സാന്നിധ്യം
ഞാനറിയുന്നു....
ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കു..
നിന്റെ പിറകില്‍ ഞാനാണ്‌
നിന്റെ ഗന്ധം ശ്വാസമാക്കി
ഞാന് നിന്റെ പിറകിലുണ്ട്
അനിവാര്യമായ ചില വിടപറയലുകള്‍ക്ക്
സമയമായിരിക്കുന്നു
നിനക്ക് പോകാം
പക്ഷെ,
എന്റെ ഓര്മകളെ നീയെടുക്കണം
നിന്റെ ഓര്മകളെ ഞാനും ..
*
നീ എനിക്കായ് പെയ്തിരുന്നപ്പോഴെല്ലാം
എന്റെ ഹ്രുദയതന്തികളില്‍ നിന്നും
സംഗീതം ഉതിര്‍ന്നു വീണത്
നിന്റെ നനവേറിയ സ്പര്‍ശം
കൊതിച്ചിട്ടായിരുന്നു.......!!
ഞാനറിയാതെ എന്റെ മനസിലെ
കാണാചരടിലെ ഏതോ കേള്‍ക്കാത്ത
നാദമായ് നീ മറഞിരുന്നതും.....!!
അങ്ങകലേ ആകാശം കറുത്തിരുണ്ടപ്പോഴെല്ലാം
എന്റെ ഹ്രുദയ മിടിപ്പുകളുടെ താളവും വേഗതയും
മുറുകിയിരുന്നതും.......!!
എത്ര നുകര്‍ന്നാലും മതിവരാത്ത നിന്റെ
ആര്‍ദ്രമാം തലോടലിനായ് ദാഹിച്ചതു
കൊണ്ടായിരുന്നു........!
*
പ്രേമം എന്തെന്നു അറിയാന്‍ കൊതിച്ചനാളുകളില്‍
പ്രേമിക്കാന്‍ പോയ നിമിഷങ്ങളില്‍ അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല വിരഹത്തിന്റെ നൊമ്പരം
അറിയാതെ വീണു പോയി നിന്‍ സ്നേഹത്തില്‍
അറിയാതെ കരഞ്ഞു പോയി നിന്‍ വേര്‍പാടില്‍
അറിയാന്‍ കൊതിച്ചത് അറിയാതെഅനുഭവിച്ച വേദനയില്‍
തളര്‍ന്നു പോയി എന്‍ മനസ്സു...
*
ഉടഞ്ഞ ചില്ലുകള്‍ വാരിക്കൂട്ടുമ്പോള്‍ കൈകള്‍ മുറിയും ,
അതുപോലെ ഓര്മകളെ താലോലിക്കുമ്പോള്‍ മനസും ..
കടലാസ്സില്‍മഷികൊണ്ട്കയ്യൊപ്പോടു കൂടി
എഴുതിയകവിതയായിരുന്നുഎന്‍റെ പ്രണയം
*
നിന്റെ കണുകള്‍ നിറയുമ്പോള്‍ ആശ്വാസം പകരാന്‍ ആദ്യം എത്തുന്നത് നീ സ്നേഹിക്കുന്നവര്‍ ആയിരിക്കില്ല!... നിന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നവര്‍ ആയിരിക്കും
ആരും ആര്‍ക്കും സ്വന്തമല്ല. സ്വന്തമായി ഈ ഭൂമിയില്‍ ഒന്നും തന്നെയില്ല. പക്ഷേ ആര്‍ക്കും ആരെയും സ്നേഹിക്കാം.... ഇഷ്ട്ടമില്ലെങ്കിലും സ്നേഹിക്കാം
*
മഴത്തുള്ളിയുടെ കളകളാരവം പോലെ ..എന്നിലേക്ക് നീ. ഇറങ്ങി വന്നപ്പോള്‍എന്നെ പ്രണയിച്ച് തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ ..ഞാന് നിന്റെ ആരുമല്ലായിരുന്നു ..!
പക്ഷെ . എന്നെ പിരിയുമ്പോള്‍ ...നീഎന്റേതു മാത്രമായിരുന്നു.
ഇനിയുമൊരു ജന്മം ദൈവം ചോദിച്ചുവെങ്കില്‍ എനിക്ക് ഞാനായി പിറക്കണം ,
കാരണം ഞാന് നിന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നു
*
മിഴികളില്‍ നിറയെ വരണ്ട സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ ആണെങ്കിലും ...
ഓര്‍മയില്‍ നീ വരുമ്പോള്‍ ...
ഉള്ളിലെവിടെയോ പെയ്തു തോര്‍ന്നൊരു
മഴയുടെ മര്‍മരം ....
*
ഒരുനാളില്‍ ഒരിക്കലും നീ നോക്കാതെ നീക്കി വെച്ച പ്രണയത്തിന്റെ പുസ്തകം നീ തുറക്കും അതില്‍ അന്നും നീ എന്റെ പേര് കാണും ഞാനാകുന്ന എന്റെ ജീവന്റെ സത്യവും കാണും പക്ഷെ ഞാന് മാത്രം കാണില്ല...
*
എന്റെ ഏറ്റവും വലിയ സ്നേഹവും ശക്തിയും നീയായിരുന്നു . നിന്റെ സ്നേഹത്തിനു വേണ്ടി ഒരുപാടു കൊതിച്ചു ഒരുപാട് സ്വപ്നങ്ങളും ആശകളും ഞാന് നെയ്തുകൂട്ടി . പക്ഷെ ദൈവവും കാലവും നമ്മുടെ വിധിയും നമ്മെ അകറ്റി . നമ്മെ മനസിലാക്കിയ നമ്മുടെ സ്നേഹവും എന്റെ മനസും എന്നും നിനക്കുവേണ്ടി ജീവിക്കും . മരവിച്ച ശരീരമാണെങ്കിലും നിന്റെ സ്നേഹത്തിനു വേണ്ടി അത് എന്നും ദഹിക്കും എനിക്ക് ഇനിയൊരു ജന്മമുണ്ടെങ്കില്‍ നിനകായ്‌ നിന്റെ സ്നേഹത്തിനായ് ഞാന് കാത്തിരിക്കും ......
*
ചില ഇഷ്ടങ്ങള്‍ അങ്ങനെയാണ് ...!! അറിയാതെ അറിയാതെ നമ്മള്‍ ഇഷ്ടപെട്ടുപോകും ... ഒന്ന് കാണാന്‍.., ഒപ്പം നടക്കാന്‍.. കൊതിതീരെ സംസാരിക്കാന്‍..ഒക്കെ വല്ലാതെ കൊതിക്കും... എന്നും എന്‍റെതു മാത്രമെന്നു വെറുതെ മോഹിക്കും.... ഒടുവില്‍ എല്ലാം വെറുതെ ആയിരുന്നു എന്ന് തിരിച്ചറിയുമ്പോള്‍.. ഉള്ളിന്‍റെ ഉള്ളില്‍ എവിടെയെങ്കിലും ആ ഇഷ്ടത്തെ നമ്മള്‍ കുഴിച്ചു മൂടും.... പിന്നീട് എപ്പോഴെങ്കിലുമൊക്കെ രണ്ടു തുള്ളി കണ്ണീരിന്റെ നനവോടെ.ആ ഇഷ്ടത്തെ നമ്മള്‍ ഓര്‍ക്കും.... അപ്പോഴും ഹൃദയം വല്ലാതെ കൊതിക്കുന്നുണ്ടാകും... എന്‍റെതായിരുന്നെങ്കില്‍....
*
പ്രണയം മരിച്ചു കഴിഞ്ഞാല്‍
പിന്നെ തികഞ്ഞ ശാന്തതയാണ്‌.
ഒരു കൊടുങ്കാറ്റിനു ശേഷമുള്ള
നിശബ്ദ്‌തപോലെ......
പിന്നീട്-
ഒരു മരവും ഇലപൊഴിക്കില്ല.
ഒരു പൂക്കളും വിടരില്ല.
ഒരു മയില്‍പ്പീലിയും ആകാശം കാണില്ല
*
ഇന്നുമെന്‍റെ അരികത്തു വച്ച
മണ്‍ചിരാതിലെ നേര്‍ത്ത വെളിച്ചത്തിലും
തോരാതെ പെയ്യു‌ന്നൊരാ മഴയിലും ...
നിന്‍ വളക്കൊഞ്ചലും , കാലൊച്ചയും
ഞാന് കാതോര്‍ത്തിരിക്കയാണ് .
നിനക്കുമാത്രം ഒരായിരം സ്നേഹം നിറച്ചു കൊണ്ട്
ഇന്നും എന്റെ തൂലിക ചലിയ്ക്കുന്നത്‌ ,നിന്നെക്കുറിച്ചെഴുതുവാനാണ്
*
" ഒരു കണ്ണുനീര്‍ത്തുള്ളിയുടെ
തുമ്പത്തിരുന്നു ഏങ്ങി കര-
യുന്ന,എന്റെ പ്രണയത്തെ ,
കണ്ടെന്നും ,കണ്ടില്ലെന്നും
നടിച്ചെനിക്കിനി എത്ര നാള്‍,
ഈ വിധം ........
അതും ,
എന്റെ പ്രാണന്‍റെ -
നിഴല്‍ പോലുമെന്നില്‍ നിന്നും
കാതങ്ങള്‍ അകറ്റിയ ഈ -
വെറും മണ്ണില്‍ ...........
*
പിരിയാനായി അടുക്കുമ്പോഴും, അടുക്കാനായി പിരിയുമ്പോഴും
ആത്മാക്കളെന്നും പ്രണയിച്ചു കൊണ്ടേയിരുന്നു
അകലങ്ങളെയും ,ആലോസരതകളെയും കാണാതെ ,ആറിയാതെ
അഗാധമായി പ്രണയിച്ചു കൊണ്ടു തന്നെ...
എന്നിലേ എന്നെയും ,നിന്നിലെ നിന്നെയും നമ്മുടെ പ്രണയത്തേയും
ഒരിക്കലും വേര്പിരിക്കാനാവാതെ കാലമൊരു സാക്ഷിയായി നോക്കി നിന്നു...!!
*
ഓര്‍ക്കുക
നീ കരഞ്ഞാല്‍ മുറിപ്പെടുന്നതെന്റെ
ഹൃദയമാണ് .
നീ
പൊഴിക്കുന്ന ഓരോ കണ്ണുനീരും
വന്നുടയുന്നതെന്റെ
നെഞ്ചിലാണ്.
നിന്റെ
വ്യാകുലതകളില്‍ ചോര്‍ന്ന്‍
പോകുന്നതെന്റെ
ധൈര്യമാണ്.
നിന്റെയോരോ
നെടുവീര്‍പ്പും ചുട്ടു പോള്ളിക്കുന്നതെന്റെ
ആത്മാവിനെയാണ്.
നീയില്ലതകുമ്പോള്‍
എനിക്ക് നഷ്ടമാകുന്നതെന്നെതന്നെയാണ്
*
ഇതു ഒരുദിവസത്തിന്‍റെ തുടക്കമല്ലല്ലൊ..
ഇനിയും എത്രെ എത്ര പുലരികള്‍..
നിഷബ്ദമായ ഈ ദിനങളെ നൊക്കി എന്തു പറയാന്‍..
അകലെയായ് നില്‍ക്കുന്ന ഈ നിലാവത്ത്..
ആ നിലാവിന്റെ തീരത്ത് ഒന്ന് എത്തിച്ഛേരാന്‍ കഴിയുമായിരുന്നെങ്കില്‍..സന്ദ്യകള്‍ ചാലിച്ഛ സിന്ദൂരച്ഛെപ്പില്‍
ഏകയായ് നില്‍ക്കുന്നതെന്തെ..നിലാവേ...!!
ഈ സ്വപ്നഭൂമിയില്‍ ഞാന് തീര്‍ത്ത കതിര്‍മണ്ടപത്തില്‍ നീയെത്താത്തതെന്തെ എന്‍ കാവ്യസന്ദ്യെ..!!
നീയൊന്ന് ചിരിച്ഛാല്‍ ഒരായിരം വര്‍ണങള്‍ ഈ ഭൂമിയുടെ മാറില്‍ വീണുപൊകുമൊ..?
ഹെയ് നിലാവെ ഒന്നു ചിരിക്കൂ..!
*
അലസമായ ഈ ദിവസം
രാവിലെ തണുപ്പില് പുതച്ച് മൂടി കിടക്കുകയായിരുന്നു
ഇടയ്ക്കെപ്പൊഴോ കണ്ണു തുറന്നപ്പോള്
ജാലകച്ചില്ലിനപ്പുറം മഴ.
ഒരിക്കലും തോന്നാത്ര അത്ര ഭംഗിയില്
ജനല്പ്പാളികള് തുറന്ന് മഴ അകത്തേക്ക് വന്നു
മുടിയിഴകളിലും, മുഖത്തും ഉമ്മ വച്ച് കൊണ്ട് മഴയുടെ കിന്നാരം.
ഇന്നത്തെ മഴയുടെ ഓര്മ്മയ്ക്ക്
നാളത്തെ മഴ ഇതിലും സുന്ദരിയല്ലേ
*
പ്രണയം എന്നു വെച്ചാല്‍
വീരപ്പനെപ്പോലെയാണു. ഒരു
സാമ്രാജ്യം തന്നെ
ഉണ്ടാക്കിയെടുക്കാം .പക്ഷെ
ഒറ്റ വെടി കൊണ്ടു തീര്‍ന്നുകിട്ടും
.
പ്രണയം എന്നതു വീരപ്പനെ
കാത്തുനിന്ന എസ്‌.ടി. എഫ്‌
കാരെപ്പോലെയാണു. അനന്തമായ
കാത്തിരിപ്പു മാത്രമെ ഉണ്ടാകു
.
പ്രണയം എന്നതു ഇന്‍ഡ്യന്‍
റെയില്‍വ്വേ പോലെയാണു.
എവിടെയെങ്കിലും
എത്തിയാല്‍ എത്തി.
ഇല്ലെങ്കില്‍
എത്തിയിടത്തു ഇരുന്നോളണം
.
പ്രണയം എന്നതു സുനാമിയാണു.
ആഞ്ഞടിച്ചു വരും.
അതുപോലെത്തന്നെ തിരിച്ചും
പോവും. നൊമ്പരം മാത്രം ബാക്കിയാവും
.
പ്രണയം എന്നതു
തേങ്ങാക്കൊലയാണു. തലയില്‍
വീണാല്‍ പിന്നെ ബോധം
ഉണ്ടാകില്ല.യാന്ത്രികമായിട്ടങ്ങിനെ
പോകും ജീവിതം
*
നിനക്കായാണ് ഞാന് കാത്തിരിക്കുന്നത്
നിനക്കായാണ് ഞാന് ജീവിക്കുന്നത്
നീ എന്നിലേക്ക് വരുന്ന ആ നിമിഷത്തിനായി
ഈ ജന്മം മുഴുവന് നിനക്കായ് മാത്രം
*
മാനത്തെ മരിവ്ല്ലിനെ ഒരിക്കലും ഞാന് ഇഷ്ട്ടപെടരില്ല കാരണം ആയിരം വര്‍ണ മഴവില്ലിന്റെ ശോഭയുമായ് നീ എന്റെ അരികില്‍ ഉണ്ടല്ലോ
*
മഴ തുള്ളികള്‍ ഇറ്റു വീഴുന്ന ഇടവൈഴില്‍ ... തണുത്ത കാറ്റ് വീശിയ സന്ത്യയില്‍ ഞാന് അവെളോട് എന്റെ ഇഷ്ടം തുറന്നു പറഞ്ഞു...
അവള്‍ ചോദിച്ചു ... ഞാന് ഒന്ന് കരഞ്ഞാല്‍ , ഈ മഴ തുള്ളികള്‍കിടയില്‍ നിന്നും എന്റെ കണ്ണുനീര്‍ തുള്ളിയെ തിരിച്ചറിയാന്‍ മാത്രം സ്നേഹം നിനെക്കുണ്ടോ ..???
ഒന്നും പറയാതെ മഴയെ വകഞ്ഞു മാറ്റി ഞാന് നടന്നപ്പോള്‍ പിന്നില്‍ നിന്നും അവളുടെ ചിരി ഉയര്‍ന്നു ...
അവള്‍ക്കു അറിയില്ലെല്ലോ ..
അറിയാതെ പോലും ആ കണ്ണുകള്‍ നിറയാന്‍ ഞാന് ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ലെന്ന് ...??
*
നിന്റെ കണ്ണീരില്‍ കുതിര്‍ന്നൊരീ തൂവാല
ഇന്നീ പനിനീര്‍ച്ചെടിച്ചില്ലയില്‍ വീണുപോയ്‌
പിന്നെയിതളിതളായ്‌ വിടര്‍ന്നൊരു
ചെമ്പനീര്‍മൊട്ടിനെ തൊട്ടു തലോടവെ
എന്തിനേ നീയതു ചെന്നെടുത്തു വീണ്ടും
എന്തിനതിന്റെ നനവിലലിഞ്ഞൊരു
ഹൃദ്യനറുമണം നിന്‍ ദീര്‍ഘ ചുംബനം ഒപ്പിയെടുക്കവെ
നനഞ്ഞു നിന്‍ കണ്‍കളും.
*
അസ്തമയ സൂര്യന്റ്റെ ചെന്‍കിരണങ്ങളേറ്റു പ്രശോബിക്കുന്ന
സാന്ധ്യ മേഘങ്ങളുടെ മാറിലേക്ക് പറന്നു കയറുന്ന
കപോതങ്ങളെ കാണുമ്പൊള്‍ ഞാന് ആശിക്കാറുണ്ട്
അതില്‍ ഒന്ന് ഞാന് ആയിരുന്നെന്കിലെന്നു ......
രാത്രിയുടെ യാമങ്ങളില്‍ ഇരുളിനെ തുറിച് നോക്കാന്‍
മാത്രം വിധിക്കപ്പെട്ടവന്റ്റെ മോഹങ്ങലെങ്കിലും നേരട്ടെ ഞാന്
നിദ്രയില്‍ നിനക്കൊരു സുന്ദര സ്വപ്നം ....!!!
*
ഒരു മഴക്കാലത്ത് ആയിരുന്നു ഞാന് ആ കുട്ടിയെ പ്രണയിച്ചത്, അതുകൊണ്ട് മഴയില്‍ തനിച്ചിരിക്കുവാന്‍ നിങ്ങളെ പ്പോലെ ഞാനും ഇഷ്ട്ടപ്പെടുന്നു
*
ഒരിക്കല്‍ അവളെന്നോട് ചോദിച്ചു ..?
എന്റെ ഹൃദയമാണോ നിന്റെ ഹൃദയമാണോ നിനക്ക് കൂടുതല്‍ ഇഷ്ട്ടമെന്ന്‍.....
അപ്പോള്‍ ഞാന് പറഞ്ഞു .....?
എന്റെ ഹൃദയമെന്ന് .അവള്‍ നടന്നകന്നു ....?
പക്ഷെ അവള്‍ക്ക് അറിയില്ലായിരുന്നു ...
അവള്‍ എന്റെ ഹൃദയമായിരുന്നെന്ന്...........
*
മനസില്‍ ഒരു മയില്‍‌പ്പീലി പോലെ കൊണ്ട് നടന്ന മോഹം.പണ്ട് എന്നും എന്നെ മയില്‍‌പ്പീലി കാട്ടി കൊതി പ്പിച്ചവളോട് തോന്നിയ ഇഷ്ട്ടം.ഒടുവില്‍ വെറുമൊരു മയില്‍‌പ്പീലി തുണ്ടായി മനസ്സില്‍ അവശേഷിക്കുമ്പോള്‍ ,എന്നെ കാട്ടി കൊതി പ്പിച്ച മയില്‍‌പ്പീലി എനിക്കായ് നല്‍കുവാന്‍അവള്‍ വന്നെങ്ങിലെന്നു വെറുതെ ..... ആശിച്ചുപോയ്‌ ഞാന് ........
*
കണ്ണും കണ്ണും പ്രണയിക്കും ആരും അറിയാതെ....
മനസ്സും മനസ്സും പ്രണയിക്കും ആരോടും പറയാതെ....
മനസ്സിലെ വികാരം ഒരു നൊട്ടതിലൂടെ പുറത്തേക്ക് വരുന്ന പ്രണയം ....
ആ ദിവ്യമായ പ്രണയത്തെ ഞാന് സ്നേഹിക്കുന്നു....നിന്നെ പോലെ.
*
"നിന്റെ തുറക്കാത്ത
ജനല്‍ച്ചില്ലുകളിലെ മൂടല്‍ മഞ്ഞ്
കണ്ണീരു പോലെ ഒലിച്ചിരങ്ങുമ്പോള്‍
മങ്ങിയ ചിത്രം പോലെ
എനിക്ക് നിന്നെ കാണാം....
പിഴുതെറിഞ്ഞിട്ടും..
പോകില്ലെന്ന വാശിയോടെ
അരുതരുതെന്നു വിലക്കുമ്പോഴും
തഴച്ചു വളരുന്ന ഓര്മകളെ
നീയിപ്പോള്‍ തുടച്ചു മിനുക്കുകയാവാം
അതിലെവിടെയെങ്കിലും
ഞാനുണ്ടോ എന്ന് തിരയുകയാവാം..
"ഒരിക്കല്‍ ഞാന് വരും
ഒരു മഞ്ഞു തുള്ളിയായി"
അന്ന് നീയെന്നെ തിരിച്ചറിയുമോ""
ചിതലരിച്ച ഓട്ടോഗ്രാഫിലെ,
മായാത്ത അക്ഷരങ്ങളുടെ
പൊരുളറിയാതെ ..
പാഴായിപ്പോയ എന്‍റെയീ ജന്മം..."
*
എന്റെ ഓര്‍മ്മയിലെ മറ്റൊരു വസന്തമാണ് പറച്ചിയും ചക്കിയുമൊക്കെ....അവരെ ഓര്‍ക്കുമ്പഴെ എനിക്ക് വയലും ഞാറും ഒക്കെ ഓര്‍മ്മവരും. ....ഈണത്തിലുള്ള ഞാറ്റുപാട്ടും......... ഞങ്ങടെ കൊച്ചു തിണ്ണയില്‍ ഞങ്ങള്‍ നോക്കിയിരിക്കും....ഞാറുനടുന്നതും അതിന്റെ ഈണവും താളവുമൊക്കെ.....ചിലപ്പൊ അമ്മയോട് സമ്മതം വാങ്ങി വയലിലേക്കോടും....മാഷെ കുട്ട്യോളെ ഞാറുനടാന്‍ പഡിപ്പിച്ചു തരും ദേവിയേച്ചീം ജാനകിയേച്ചീം ഒക്കെ...ചെലപ്പം പറയും ചെളിനാറും കറുത്ത് പോകും വാടിപ്പോകും നിക്കണ്ടാ വെഗം കേറി തണലത്തിരുന്നോളീ കുട്ട്യോളേന്ന്.....ഓര്‍മ്മകള്‍ക്ക് മരണല്ല്യാന്ന് ഞാമ്പറഞ്ഞാ..ഇല്ല്യ ഇന്നത്തെ കാലത്ത് അങ്ങനേം ഉറപ്പിച്ചൂടല്ലൊ...എപ്പഴാ അല്‍ഷിമേഴ്സ് ........ ഇനീം ഒരുപാടുണ്ട് ഓര്‍ക്കാനും പറയാനും....ഈ കണ്ണാടി എന്നെ വലിച്ചു കൊണ്ടോയതാ പഴയകാലത്തേക്ക്...എങ്കിലും എനിക്കറിയാം എനിക്കൊരു തിരിച്ചു പോക്കില്ല....ബാല്യത്തിലേക്ക്.....മനസ്സുകൊണ്ടല്ലാതെ
*
മനുഷ്യന്‍റെ ജീവന്‍ ഒരു പൂവിനു സമമല്ലേ...
എപ്പോള്‍ വേണമെങ്കിലും കൊഴിഞ്ഞു പോകാം...
പക്ഷെ ഒരു ഇത്തിരി നേരം ആ പൂവ്
മറ്റുള്ളവര്‍ക്ക്‌ കൊടുക്കുന്ന സന്തോഷം
എത്ര വലുതാണ്...
അതു പോലെയാണ് നമ്മുടെ ഓരോത്തരുടെയും ജീവിതം...
ഒരു ചിരിയിലൂടെ...വാക്കിലു‌ടെ...പ്രവൃത്തിയിലൂടെ...
നമുക്കും അല്പം സന്തോഷം മറ്റുള്ളവര്‍ക്ക്‌ കൊടുക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞാല്‍
എത്ര നല്ലതാണു...
ദുഖത്തിലുള്ള ഒരു മനസ്സിനെ സന്തോഷത്തിലേക്ക് നയിക്കാന്‍ കഴിയുന്നത്
എത്ര ആശ്യാസകരമാണ്...
"ജീവിതകാലം വരെയും നല്കു ഒരിറ്റു സ്നേഹം
ഓരോ പൊന്‍ കണികകളിലും...
കളങ്കമില്ലാത്ത മനുഷ്യ സ്നേഹം ഒരു തിരിയായി തെളിഞ്ഞിടട്ടെ ലോകാവസാനതോളവും"...
"സ്നേഹത്തിന്റെ സ്പര്‍ശം നമ്മളിലു‌ടെ അറിയട്ടെ മറ്റുള്ളവര്‍"...
*
ഒരായിരം സായംസന്ധ്യകള്‍ നിറം ചാലിച്ച രക്തമായി ഒഴുകുന്നു..
ഈ രാത്രി എന്റെ പ്രിയങ്കരികളായ നിശാഗന്ധികള്‍ വിരിഞ്ഞില്ല..
ഇരുളില്‍ ഞാന് വഴി തേടി അലയുന്നു...
പാതിവഴിയില്‍ തല്ലിക്കെടുത്തിയ സ്വപ്‌നങ്ങള്‍,
ശവപറമ്പുകളില്‍ ആത്മാക്കളുടെ അനാഥമായ മുരളലുകള്‍ക്കൊപ്പം,
ഈ നിശബ്ദതയെ കീറിമുറിക്കുന്നു...
യാത്രയിലുടനീളം ഞാന് എന്റെ കൈകളില്‍ മുറുക്കെ പിടിച്ച തിരിനാളം അണഞ്ഞു...
ഋതുക്കള്‍ വഴിതേടി വരുംമുന്‍പേ...
ശിശിരങ്ങള്‍ ഇലകൊഴിക്കും മുന്‍പേ...
ഞാന് ഓടിമറയട്ടെ......
*
എന്റെ കൈക്കുടന്നയില്‍ ഞാന് പൊതിഞ്ഞു വച്ച പൂവുകളുടെ
ദളങ്ങള്‍ ഒന്നൊന്നായി അടര്‍ന്നുപോകവേ,
കണ്ണീരില്ലാതെ ഞാന് വിടചൊല്ലുന്നു....
പോവട്ടെ അവ...
എന്നിട്ട് വരും ജന്മങ്ങളില്‍ എന്റെ മുറ്റത്തു പടര്‍ന്നു പന്തലിക്കുന്ന വസന്തങ്ങളാവട്ടെ അവ...
*
പാതിയടഞ്ഞ എന്റെ മിഴികളില്‍, മോഹഭംഗങ്ങള്‍
നിദ്രവിഹീനരായി അലയുന്നു..
ഒരിറ്റു മിഴിനീരായി നീ എന്നില്‍ നിന്നും
എന്നെന്നേക്കുമായി വീണുപൊലിയുവോളം,
നിന്റെ ഓര്‍മകള്‍ എന്നെ ആഞ്ഞുപ്രഹരിക്കും...
*
നക്ഷത്രവും നിലാവെളിച്ചവും അസ്തമിക്കുന്ന യാമിനികളില്‍,
എന്റെ സ്വപ്നങ്ങളിലെ വിളക്കാണ് നീ..
നിന്റെ സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ വിട്ടു എന്നിലെ യാഥാര്‍ത്ഥ്യം ഉണര്‍ന്നെണീക്കുമ്പോള്‍,
നിന്റെ കിനാക്കളില്‍ നിന്നും വീഴുന്ന,
പ്രണയാക്ഷരങ്ങളുടെ വെളിച്ചത്തില്‍,
മറ്റൊരാള്‍ ജീവിക്കുന്നത് കണ്ട് എന്റെ ജീവന്‍ എന്നെന്നേക്കുമായി,
നിലയില്ലാക്കയങ്ങളിലേക്ക് വീണു പോകുന്നത് നീ കണ്ടിരിക്കില്ല
*
ശൂന്യതയിലൂടെ പറന്നുയരുന്ന പൊടിപടലങ്ങള്‍ക്കൊപ്പം ഞാന് സഞ്ചരിക്കുന്നു...
സ്നേഹത്തിന്റെ അജ്‌ഞാതമായ പൂവിലെ പൂമ്പൊടി തേടി...
ഓര്‍മകളുടെ കൂട്ടിലെ മൌനത്തിന്റെ സംഗീതം തേടി..
രാവില്‍ പ്രേമത്തിന്റെ പുല്‍ക്കൊടിതുബില്‍ ചാഞ്ഞു മന്ദമായി നിശ്വസിക്കുന്ന എന്റെ ചേതനയെ തേടി...
ഈ വഴി അനന്തമാനെന്നു എനിക്കുമറിയാം...
ഒരിടത്തും ചെന്നെത്താത്ത അനന്തമായ യാത്ര...
എങ്കിലും....വെറുതെ....
*
മിന്നാമിനുങ്ങുകള്‍ ഇല്ലാത്ത, നിലാവിന്റെ പ്രകാശം ഇല്ലാത്ത,
ഈ ഏകാന്തമായ വീധിയിലൂടെ,
വിലാപങ്ങളുടെ വിഴുപ്പുഭാണ്ഡം ഇല്ലാതെ ഞാന് നീങ്ങുന്നു...
ഉള്ളിന്നുള്ളില്‍നിന്നും ആരോ എനിക്ക് മാര്‍ഗ്ഗം തെളിക്കുന്നു..
ഞാന് നീങ്ങുന്നു...
ഇരുളിന്റെ സൌന്ദര്യത്തില്‍ എന്റെ മോഹങ്ങളുടെ വെളിച്ചം നെയ്തുകൊണ്ട്...
*
മേഘങ്ങള്‍ ചിറകുവിരിച്ച് ഒരായിരം സ്വപ്നങ്ങളുമേന്തി
കാറ്റിന്റെ കൈകളില്‍ ദൂരേക്ക് ദൂരേക്ക് പായുന്നതു പോലെ,
നീ എന്റെ ആത്മാവില്‍ കോടി മഴവില്ല് വിരിയിച്ചുകൊണ്ട്‌,
എങ്ങോട്ടെന്നില്ലാതെ കുതിക്കുന്നു...
*
അകലാന്‍ ശ്രമിക്കുമ്പോഴും കൂടുതല്‍ അടുക്കുന്ന വിരഹമേ...
നിന്റെ നഖമുനയില്‍ എന്റെ ശ്വാസനാളങ്ങള്‍ കുരുങ്ങിക്കിടക്കുന്നു...
വിറയാര്‍ന്ന ഒരു വാക്കിനാല്‍ എന്റെ ജീവന്‍ തട്ടിയുടച്ചു നീ പോയിമറഞ്ഞ നാള്‍ മുതല്‍ ,
നിലക്കാത്ത ചുടുനിശ്വാസത്തില്‍ വേവുകയാണ് ഞാന് ...
മരണത്തിനും ഓര്‍മ്മകള്‍ക്കുമിടയില്‍ ഇനിയും എത്രനാള്‍...?
*
നിന്റെ ഇളംച്ചുണ്ടില്‍നിന്നുതിരുന്ന ഒരു ചെറുഗാനമാവാന്‍ ഞാന് ,
ഏതു രാഗമായി പിറക്കണം?
നിന്റെ അരികില്‍ ചെര്‍ന്നിരിക്കാന്‍,
ഇനിയും എത്ര നാള്‍ എന്റെ കാത്തിരിപ്പുകള്‍ ഞാന് പേറണം ?
*
ഈ രാവിന്റെ മാറില്‍ ഞാന് നിദ്രവെടിഞ്ഞിരിക്കുന്നു,
സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ പൂവുകള്‍ക്കൊപ്പം ഉണര്‍ന്നു പാടുന്നു...
നിശാശലഭങ്ങളുടെ ചിറകുകളില്‍ എന്റെ
പ്രണയം നോക്കെത്താ ദൂരങ്ങള്‍ കയ്യടക്കുന്നു...
മിന്നാമിന്നികളുടെ നേരിയ വെളിച്ചത്തില്‍ ചിന്തകള്‍ മൌനത്താല്‍ കണ്ണെഴുതുന്നു...
എന്റെ ഹൃദയത്തില്‍ വാക്കുകള്‍ അന്ധമായി ജനിക്കുന്നു....
മനസ്സിന്റെ കാണാത്തലങ്ങളില്‍ രാപ്പാടികള്‍ പാടുന്നു...
ഈ വികാരങ്ങളുടെ വന്‍ചുഴികളില്‍ എന്റെ മാനസം നൃത്തം ചെയ്യുന്നു...
മറ്റേതു കാരണങ്ങള്‍ക്കാണ് എന്നെ ഇത്രത്തോളം ആന്ദത്തില്‍ ആഴ്ത്താന്‍ സാധിക്കുക...?
പ്രണയം അനന്തമാണ്‌....മരണമില്ലാത്തതാണ്...
